Jest coś głęboko ludzkiego w chęci budowania na dużą skalę. Wysoko, przestronnie, imponująco. Ale prawdziwa jakość nie zawsze zależy od metrażu – chodzi o obecność. O budowanie z myślą, a nie z ambicją, z myślą o zrównoważonym rozwoju, a nie o powierzchni. Chodzi o zrozumienie, że pomieszczenie – małe, ale dobrze zbudowane – może pomieścić więcej życia niż coś dwa razy większego, jeśli zostanie stworzone z dbałością.

Zrównoważony rozwój zaczyna się od przekonania, że ​​jakość i trwałość są podstawą dobrego rzemiosła. Budując na mniejszą skalę, nie tylko oszczędzamy na materiałach i zużywamy mniej zasobów Ziemi.
Tworzy przestrzenie, które wymagają mniej energii, są łatwiejsze w utrzymaniu i naturalnie zachęcają do prostszego, bardziej świadomego życia. Mniejsza przestrzeń nagrzewa się szybciej i wymaga mniej zarówno od natury, jak i od ludzi, którzy ją zamieszkują. To architektura, która żyje w zgodzie z otoczeniem.